Ghana is groen in het zuiden!!!!

geschreven op 13 januari

Een goedemorgen allemaal!! Ik typ dit stukje vanuit Tamale!! Ja, ik ben weer terug in de stad die ik vijf maanden als mijn thuis heb mogen noemen. Maar deze keer is het anders. Deze keer is Johan bij me en zijn we aan het rondreizen. Niets moet… een heerlijk gevoel. We slapen nu bij mijn gastgezin. Johan ligt nog een beetje wakker te worden in bed en ik vond het hoog tijd om jullie wat over onze reis te vertellen. Ik hoop dat ik het straks op internet kan zetten. Voor deze reis met Johan heb ik ook een heerlijke tijd met Ike gehad. Hier vertel ik jullie later over. Mijn verhaal van nu begint op 1 januari….

Eindelijk was het zover. Het was 1 januari in de avond, Johan zat in het vliegtuig en ik mocht hem bijna in mijn armen sluiten. Ik was de hele de hele dag al onrustig in mijn hoofd. Toch een beetje zenuwachtig denk ik om mijn vriendje weer te zien en hoe het weer zou zijn om samen te zijn. Op het vliegveld had ik het niet meer. Ik bleef maar naar de gang kijken waar hij uit behoorde te komen. Toen kwam hij ineens de bocht om. Ik ben snel naar binnen gegaan en ben hem met een lach en met tranen in zijn armen gevallen. Ik was (en ben) heel gelukkig.

We zijn in Accra blijven slapen en Ike (die ook zo lief was om mee te gaan om Johan op te halen) heeft ons de volgende dag rondgeleid in haar Accra. De stad waar zij al die tijd heeft gewoond. We zijn naar een grote markt geweest (eigenlijk is half Accra denk ik 1 grote markt). Chaotisch, maar ik vind markten altijd leuk, hoe chaotisch dan ook. Ik vertel onze reis trouwens vanuit mijn ogen. Ik zal ook Johan later vragen om wat van zijn ervaringen op mijn blog te zetten. Daarna zijn we naar Jamestown gegaan. Zoals ik heb begrepen een erg arme buurt in Accra. Het zag er een in mijn ogen ook echt uit als een krottenwijk. Maar ik schrok er niet van, misschien dat ik er al gewend aan was geraakt? We hebben daar een vuurtoren beklommen (Jamestown ligt aan de kustkant van Accra) en konden toen het uitzicht bewonderen…. Tja mijn indruk… het strandgedeelte daar is ingenomen door de mens… bebouwd met krotjes en vervuild… en op de achtergrond hele mooie oude visser bootjes op zee. En als ik me omdraaide zag ik 1 groot daken deken. Een groot oppervlak van golfplaten waar vele mensen onder wonen, met soms tussendoor een iets beter onderhouden huisje. We zijn ook nog gaan lunchen aan de kust. Een heel leuk plekje met een heerlijk uitzicht, waar de golven tegen de rotsen omhoogslaan. We hebben ook een gigantische kolonie vleerhonden zien hangen, midden in de stad. Een bijzonder gezicht. We zijn naar een museum geweest, en ik was best wel onder de indruk van wat ze tentoonstelden. Had dat niet verwacht door een eerdere museum teleurstelling in het noorden van het land. Na een nachtje slapen (ik kan nog meer vertellen maar dan komen we nooit bij het einde) namen we afscheid van Ike, onze wegen gingen scheiden (Ike is nu trouwens net terug in Nederland, vrolijk en blij aan de telefoon gehad :)).

Onze reis begon aan de oostkust. We hebben daar enkele kustplaatsjes aangedaan (Ningo, Ada Foah, Woe, Keta). Een samenvatting; Mooie stranden, prachtige oude kleurrijke, geleefde vissersbootjes inclusief vissers. Een kanotocht in Ada foah op de plek waar de voltarivier overgaat in de zee, de lieve en gastvrije mensen (vooral in Woe), en een oud fort met verhaal (verteld door de caretaker) in Keta. Kort genoeg?

Toen op naar de bergen. We zijn een stuk omhooggereisd aan de oostkant. Via Ho (zoek alles maar op op de kaart als je zin hebt), naar een klein bergdorpje dat Biakpa heet. Een prachtige route, Tropische natuurtaferelen die Johan en mij zeer deden verbazen. Ik wist dat het zuiden tropisch was en niet Savannah zoals waar ik heb gewoond. Mooie dorpjes ook. De laatste kilometers hebben we gelopen, echte backpackers. Verder hebben we trouwens tijdens onze reizen vooral met tro tro (soort minibusjes waarin je je soms een sardientje voelt) gereisd. Ik vind dat heerlijk reizen. Waar niet mogelijk, namen we een taxi. In Biakpa hebben we geslapen in een hotel met een prachtig uitzicht (ook enige slaapplek in de hele omgeving denk ik) en de volgende ochtend hebben we een hike gedaan in deze omgeving. De hike bracht ons naar een waterval waar Johan nog even een duik in heeft gedaan. Ik niet, mijn benen trilden te veel van de spanning van het afdalen. Deze hike heeft mij vele angsten bezorgd, maar ik ben blij en ook wel trots dat ik het toch gedaan heb. De hike heeft mij ook veel blaren bezorgd. Ik had namelijk mijn schoenen aan (en ik heb maanden lang alleen op slippers gelopen). Daar waren mijn hielen en tenen het niet helemaal mee eens. Na de hike nog even douchen en relaxen, daarna op naar Hohoe (daar nachtje geslapen ook) (via Fume). Eerste gedeelte weer gelopen. Ons volgende doel; De Wli waterval in Wli. We hebben daar geslapen in een klein paradijsje met een prachtig uitzicht (helaas niet fijn geslapen, we hoorden veel geluiden ’s nachts, ’s ochtends gevraagd, bleek de chief te zijn overleden en dit alles hoorde bij de ceremonie). De waterval was hoog en mooi. Heerlijk koud water waar ik ook heerlijk heb gezwommen. Prachtige vlinders en mooie bomen.

Na deze tijd in het oosten gingen we richting het midden van het land. We hebben een kralenmakerij bezocht en een kralenmarkt. Ook een hele leuke ervaring. Verder was dit stuk vooral veel reizen om uiteindelijk in Kumasi te komen vanwaar we naar Tamale zijn gereist. Het reizen hier is voor mij vaak net zo voldoenend als de eindbestemmingen zelf. Je krijgt steeds korte indrukken van het leven hier in Ghana.

Dit was in het kort onze reis tot nu toe:D. Het foto’s vertellen veel meer. Iedereen is straks welkom om ze te komen kijken als we weer terug zijn! Zometeen gaan we even ontbijten en dan gaan we mijn eerste werkplek, het weeshuis bezoeken. We gaan daar ook de oude kleertjes van Thayron (zoontje van Mandy (zus van Johan) en Rick) naartoe brengen. Dankjewel!!!!!! Daarna gaan we naar de markt en even in de stad rondneuzen. Morgen gaan we de school bezoeken waar ik heb gewerkt. Daar doneren we ook twee fietsen. Zaterdag en zondag gaan we naar Mole national park (hopelijk krijgen we buskaartjes geregeld) en gaan we olifantjes zien. Daarna naar Bui national park waar we hopelijk nijlpaarden mogen zien. Daarna naar de westkust waar we o.a. Kakum national parc (wandelen door het woud op een hele hoge brug), forten en dorpjes en stranden gaan bezoeken. Misschien krijg ik daar nog de mogelijkheid om jullie nog wat te schrijven. Zoniet…. Dan horen jullie pas wat van ons als we weer in Nederland zijn.

We vliegen de 29e Januari om 22.00 uur vanaf Accra. We komen 30 januari om 18.00 uur aan op schiphol.

Hopelijk gaat het goed met jullie allemaal!!!!!!

Dankjewel weer voor alle berichtjes!

Veel liefs Johan en Nicole xxxxxxxxxxxxxxxx